wtorek, 3 marca 2015

Niewolnice XXI wieku




Niewolnictwo zostało zniesione i nie dotyczy „postępowej” Europy? Bzdura! Niewolnictwo zmieniło jedynie formę. Gdy w krajach rozwiniętych rośnie zapotrzebowanie na tanie usługi seksualne, w krajach rozwijających się rośnie zapotrzebowanie na pracę. Nie trudno domyślić się skutków…
Polki są wśród kobiet najczęściej sprzedawanych jako „towar” do krajów takich jak Szwecja, Wielka Brytania, Niemcy, Holandii czy Japonia. Zwabiane pod pozorem dobrze płatnej pracy trafiają do agencji towarzyskich, klubów lub po prostu na ulicę. Są bite, poniżane, odseparowane od bliskich. Mają być posłuszne i uległe, zawsze dostępne dla „klientów”. Globalna skala przestępstw tego typu jest trudna do ustalenia. Zdaniem specjalistów ONZ handel ludźmi jest drugim po handlu narkotykami źródłem dochodów w przestępczości zorganizowanej na świecie. W granicach „postępowej” Unii Europejskiej ofiarami są głównie kobiety i dzieci – rocznie setki tysięcy. Proceder nie dotyczy jednak wyłącznie kobiet i dzieci – mężczyźni także padają ofiarami handlu ludźmi, przy czym częściej wykorzystywani są do pracy przymusowej lub w celu pozyskania narządów. Kilkadziesiąt podpisanych i ratyfikowanych konwencji międzynarodowych zakazujących tego procederu nie zmieniło nic prócz pozorów.
Przy bierności całego świata, chrześcijanki na Bliskim Wschodzie padają ofiarą nieludzkiej brutalności dżihadystów z Państwa Islamskiego. Nie godząc się na przejście na islam, są gwałcone i zabijane, co „szczęśliwsze” z nich trafiają na targ jako niewolnice.
W Brazylii mówiąc o kimś „Polka” trzeba być ostrożnym – powszechnie używa się francuskiego określenia polonesa zamiast portugalskiego słowa polaca. Powód? Na przełomie XIX i XX wieku, w Ameryce Południowej powstawały organizacje przestępcze (m.in. „Cwi Migdal” w Buenos Aires), które specjalizowały się w przemycaniu kobiet ze Europy Wschodniej. Młode dziewczyny, mimo obietnic godnego życia, pracy czy możliwości ukończenia studiów, kończyły jako prostytutki. A ponieważ część  z nich pochodziła z terenów Polski (choć znajdywały się wśród nich głównie Żydówki) bądź była niebieskookimi blondynkami, zaczęto o nich mówić „polacas”. Brazylijska Polonia do dziś walczy z tym stereotypem.
„Zamykanie w złotej klatce” czyli pozbawianie kobiety niezależności pod pozorem ochrony to także rodzaj zniewolenia. "Feministki" pokazują emancypację kobiet jako oskarżanie całego świata za własne problemy. "Tradycjonaliści" pojmują samodzielność kobiety jako bunt przeciwko rodzinie. Brakuje nam dialogu i zrozumienia.
Niezależność nie równa się samotności – to przede wszystkim odpowiedzialność za siebie i najbliższych oraz zdolność do dojrzałych decyzji. Możliwość rozwoju swoich pasji, talentów, spełnienia rodzinnego i zawodowego, bezpieczeństwa fizycznego i ekonomicznego – to normalne prawa kobiet. Tak jak i mężczyzn.

Marta Niemczyk 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz